Ինչպէ՞ս կը միաւորուին մասնիկներն ու կը սկսին գործել կենդանի համակարգի պէս: Սա հարցի այն տեսակն է, որ իբրեւ հիմք կը ծառայէ Գարեգին Պապոյեանի ուսումնասիրութեան: Մերիլենտի համալսարանին մէջ, ուր ան Մոնրօ Մարտին փրոֆեսորն է, կեդրոնացած է կենսաբանական մասնիկներու հաշուողական կաղապարման վրայ, ինչպիսիք են՝ սպիտակուցներն ու ՏՆԹ-ն: «Ամազոն Ռիսըրչ Ըուորտ»-ի աջակցութեամբ՝ Պապոյեանի խումբը կը վերծանէ բնութեան մէջ խաթարուած սպիտակուցներու ուժաբանութիւնը եւ կ'աշխատի ամբողջ բջիջի մասնիկային հիմնարար նմոյշներու մշակման վրայ, ինչը դեռ սաղմնային վիճակի մէջ է:
Մեծցած ըլլալով Հայաստան, ապա՝ Խորհրդային միութիւն, Պապոյեան յաճախած է բնաթուաբանական յատուկ դպրոց մը, ուր ան մասնակցած է գիտական մրցոյթներու՝ գրաւելով առաջին տեղը տարրագիտութեան, բնագիտութեան, թուաբանութեան եւ կենսաբանութեան բնագաւառներուն մէջ: «Գիտական մրցոյթները դրդիչ պատճառ եղան, որ ես տարուիմ գիտութեամբ, մասնաւորաբար տարրագիտութեամբ ու բնագիտութեամբ»,– կ'ըսէ ան: