Գլուխգործոց մը ստեղծելը, որ կ’արտացոլէ ազգին խոր կապը իր հայրենիքին եւ ժողովուրդին հետ, կը պահանջէ հմտութեան եւ գեղարուեստի արտասովոր մակարդակ: Հայկական գեղարուեստի այդպիսի օրինակներէն է «Մենք ենք մեր սարերը» յուշարձանը, որ մասնաւոր նախագծուած է առանց պատուանդանի, քանի որ անիկա անխափան կերպով կը միաձուլուի իր բնաշխարհին մէջ: Հպարտօրէն ծառայէլով որպէս ազգային-հայրենասիրական գաղափարաբանութեան պահապան՝ «Մենք ենք մեր սարերը» յուշարձանը կը շարունակէ խորհրդանշել Արցախի եւ անոր ժողովուրդին միջեւ անխզելի կապը։
Հայոց կողմէ սիրալիրօրէն «Մամիկը եւ պապիկը» կոչուած այս խորհրդանշական նմուշը, որ փորագրուած է կարմիր տուֆի մէջ, կանգնած է Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտի մուտքին։ Այս ստեղծագործութեան ետեւը կանգնած տեսլականը ոչ այլ ոք է, քան Սարգիս Պաղտասարեանը (1923-2001), քանդակագործութեան բնագաւառի յարգուած գործիչներէն մին: Ունենալով Հայաստանի ժողովրդական արուեստագէտի վաստակաւոր կոչում եւ Հայաստանի պետական մրցանակի դափնեկիր՝ Պաղտասարեանի գեղարուեստական հանճարը կը փայլի այս հանրայայտ ու սիրելի յուշարձանի բոլոր երեսակներոսն վրայ: Ճարտարապետ Եւրի Յակոբեանի հետ Պաղտասարեանը 1967 թուականի նոյեմբեր 1-ին բացումը կատարեց իր գլուխգործոցին։
Menu
